et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem
sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi
non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum
Christum et hunc crucifixum
et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud
vos
et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus
sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis
ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute
Dei
sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero
non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur
sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est
quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram
quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim
cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent
sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris
audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his
qui diligunt illum
nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim
omnia scrutatur etiam profunda Dei
quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus
hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi
Spiritus Dei
nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex
Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis
quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis
sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes
animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei
stultitia est enim illi et non potest intellegere quia
spiritaliter examinatur
spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur
quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem
sensum Christi habemus
